Adam Bielan pyta Wysoką Przedstawiciel o Nabucco

W związku z decyzją azerskiego konsorcjum gazowego Shah Deniz, planowane dostawy do Europy w ramach Południowego Korytarza Gazowego realizowane będą za pośrednictwem Gazociągu Transadriatyckiego (TAP). Oznacza to koniec Nabucco, rurociągu od lat postrzeganego jako flagowy projekt Unii Europejskiej w zakresie dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego. Poseł Adam Bielan zwrócił się w tej kwestii z zapytaniem do Wysokiej Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa Catherine Ashton. Poniżej pełna treść zapytania.

Decyzją azerskiego konsorcjum gazowego Shah Deniz, planowane dostawy do Europy w ramach Południowego Korytarza Gazowego realizowane będą za pośrednictwem Gazociągu Transadriatyckiego (TAP). Oznacza to koniec Nabucco, rurociągu od lat postrzeganego jako flagowy projekt Unii Europejskiej w zakresie dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego.
Nabucco (ostatnio Nabucco West) miało być realną alternatywą dla rosyjskich dostaw do krajów środkowowschodniej Europy, uniezależniając od nich m.in. Bułgarię, Rumunię, czy Węgry. Poprzez połączenia międzysystemowe dostawy miały być realizowane również do Polski. Projekt legitymował się więc olbrzymimi korzyściami strategicznymi. Odejście od jego realizacji oznacza natomiast wzmocnienie rosyjskiego potencjału energetycznego. Fiasko Nabucco uwidoczniło tym samym słabość i brak skuteczności działań Wspólnoty w obszarze polityki zagranicznej.

W oparciu o powyższe zwracam się z prośbą o odpowiedź:

1. Czy Wysoka Przedstawiciel wykorzystała wszystkie dostępne środki negocjacyjne w celu utrzymania realizacji projektu Nabucco?

2. Czy Wysoka Przedstawiciel rozważy wystosowanie protestu oraz podjęcie działań dyplomatycznych, ukierunkowanych na zmianę decyzji azerskiego operatora?

3. Utrata tej sztandarowej inwestycji postrzegana jest w charakterze braku kompetencji unijnej dyplomacji w obszarze polityki energetycznej i zagranicznej. Czy i jakie działania zostaną podjęte celem osiągnięcia znaczącej poprawy w tej materii?

4. Czy i w jaki sposób unijna dyplomacja zamierza w obecnej sytuacji zagwarantować dywersyfikację dostaw gazu do wspomnianych krajów środkowoeuropejskich, celem zachowania strategii uniezależniania ich polityki energetycznej od Rosji?